به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از کردستان، حجت‌الاسلام ابراهیم رستمی، یکی از کارشناسان دینی استان کردستان در مقاله ای به بررسی راه های رسیدن به آرامش پرداخته است که در ادامه این مقاله خواهد آمد:
در مرحله اول باید گفت که مقاله ای که در حال مطالعه آن می‌باشید از نگاه دین می باشد آن هم نه هر دینی بلکه دین مبین اسلام که کاملترین دین‌ها می باشد که خداوند تبارک و تعالی به وسیله رسول مکرمش به دست ما رسانده و در مرحله دوم این که باید گفت آرامش هم ردیف آسایش است و باید به این مطلب پرداخت که آیا از لحاظ تعاریف با هم فرق دارند یا نه؟
معنی لغوی آرامش و آسایش:
معنی آرامش: در لغت نامه دهخدا کلمه آرامش به معنی فراغت، آرامیدن، راحتی، ایمنی و امنیت آمده است.
اما معنی آسایش: بی‌جنبشی، راحتی،آسانی و آسودگی می باشد.
حال که معنی لغوی آرامش و آسایش را دانستیم به معنی اصطلاحی این دو کلمه می‌پردازیم، همان طور که در تعریف لغوی فرق بود در تعرف اصطلاحی فرق اساسی وجود دارد. اولا باید گفت که آرامش دو گونه است آرامش درونی و آرامش بیرونی که آرامش بیرونی اکثر مواقع نشان از آرامش روحی و درونی است.
معنی اصطلاحی آرامش: آرامش یک حالت روحی- روانی. یک حالت درونی است مانند وجدان که خودش قابل رِؤیت نیست ولی آثار آن در گفتگو ها و برخوردهای فردی و اجتماعی، راه رفتن و از این قبیل کارها قابل رؤیت می باشد.اما آسایش به حالتی می‌گویند که انسان از لحاظ امکانات زندگی و مالی در رفاه باشد به گونه‌ای که بتواند از وسایل رفاهی زندگی بهترین استفاده را ببرد. آسایش بر خلاف آرامش آثار آن در زندگی روزمره قابل درک می باشد.
تهیه وخرید هر نوع وسیله مانند ماشین، خانه، جاروبرقی های مدرن و پیشرفته و…. را در بر می‌گیرد و در بعضی مواقع بعضی از افراد بخاطر نداشتن آرامش روحی و روانی توان استفاده از همان وسایل آسایشی زندگی را ندارند. ما در این مقاله به این مبحث می پردازیم که بهترین راه‌حل‌ها برای رسیدن به آرامش روحی و روانی از نگاه دین چگونه است و آیا ما با استفاده از این راهکارها دارای آرامش هستیم یا از داشتن یک آرامش روحی بی نصیب بوده‌ایم.
راه های رسیدن به آرامش از نگاه دین:
۱. یاد خدا
خداوند تبارک و تعالی در سوره رعد ایه ۲۸ می فرماید: الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.همان کسانى که ایمان آورده اند و دلهایشان به یاد خدا آرام مى گیرد آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش مى یابد.
کسی که به خداوند تبارک و تعالی ایمان داشته باشد و در تمام لحظات زندگی خداوند را از یاد نبرد و تمام امورات زندگی اش را تماما به خداوند بسپارد و از یاد او غافل نشود قطعا به آرامش واقعی خواهد رسید و در غیر این صورت مشکل از طرف خود انسان است.
۲. دوری از گناه
با توجه به این که فطرت انسان کمال طلب است و زیبای ها را دوست دارد و روح لطیف برای او آرامش بخش است،اما بعضی از اعمال او مانع از کسب این کمالات می باشد مانند گناه که امام صادق(علیه السلام) در باره زیادی گناه می فرماید : هنگامی که انسان گناهانش افزون شود و اعمالی که آن را جبران کند نداشته باشد خداوند او را گرفتار اندوه می کند تا کیفر گناهانش باشد.(اصول کافی ج۲ ایمان و کفر). گرفتار اندوه کردن یعنی این که آرامش را از انسان می گیرد وقتی که آرامش از انسان گرفته شد پرخاشگر می شود ، از خواب و خوراک می افتد و افزون بر این ها مایه ی آزار و اذیت دیگران می شود.
۳. رضایت‌مندی از آنچه هستی
امام علی(علیه السلام) می فرمایند: اگر به آنچه که می خواستی نرسیدی از آنچه هستی نگران نباش.(نهج البلاغه حکمت ۶۹).برای تفهیم این حدث باید مثالی زد ، مولای متقیان امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرماید:مثلا اگر قرار بوده به یک مقام و پست ویژه برسی ولی به هر نحوی نرسیدی این جریان تو را نگران نکند ، چون این نگرانی مایه ی سلب آرامش تو می شود.امام علی(علیه السلام)در جای دیگر می فرمایند: هر گاه آنچه را که می خواهی نیست پس آنچه را که هست بخواه.(غررالحکم ج۳ ص۱۳۵). مطالبات انسان اگر بنا بر چیز های موجود باشد مایه‌ی آرامش اوست در غیر این صورت گمشده‌ای دارد که هرگز پیدا نخواهد شد.
درباره این سایت